Modelowanie z myślą o druku 3D stawia przed projektantem kilka interesujących wyzwań. Druk FFF (Fused Filament Fabrication) tworzy modele warstwa po warstwie, a orientacja i geometria modelu mają ogromny wpływ zarówno na estetykę, jak i integralność finalnego produktu. Co więcej, różne programy do projektowania używają różnych

Hiszpański z napisami w języku polskim 100% pozytywnych ocen (31) Liczba uczestników: 1548 18 lekcji (3 h 16 min) Dodatkowe zasoby: 18 (liczba plików: 5) Online i we własnym tempie Dostępne w aplikacji Audio: Hiszpański Hiszpański, Angielski, Portugalski, Niemiecki, Francuski, Włoski, Polski, Holenderski Poziom: Podstawowy Dostęp nielimitowany na zawsze Chcesz nadać kształt swoim pomysłom i zmaterializować je w produktach drukowanych 3D? Zrób to z ręki projektanta produktu Agustína Arroyo, lepiej znanego w świecie twórcy , jako Flowalistik. Współpracował z takimi firmami jak Ultimaker, BCN3D i Prusa Printers, tworząc produkty finalne, kolekcje promocyjne i nowe projekty. W swoich poprzednich kursach Agustín tworzy Wprowadzenie do projektowania i drukowania 3D i uczy Projektowanie i drukowanie 3D modeli architektonicznych . W tym przypadku pójdzie o krok dalej, pokazując, jak korzystać z programów do modelowania 3D i manipulować materiałami, aby tworzyć produkty. Dzięki wiedzy, którą zdobędziesz, będziesz w stanie zaprojektować i wydrukować w 3D swój własny produkt pełen osobowości i spojrzeć na to z komercyjnego punktu widzenia. Czego nauczysz się na tym kursie online? Tabela z zawartością kursu Zobacz szczegóły Agustín Arroyo, znany jako Flowalistik, rozpocznie kurs od opowiedzenia o swojej karierze zawodowej oraz o tym, jak zajął się drukiem 3D. Ponadto pokaże Ci swoje referencje w branży i opowie, co będziesz robić na kursie. Poznasz druk 3D w projektowaniu spersonalizowanych produktów i jego zalety. Przed rozpoczęciem projektu poznasz procesy projektowe. Zaproponujesz pomysł na produkt i zaczniesz go rozwijać od Autodesk Fusion 360. Najpierw będziesz pracować z projektami parametrycznymi, które pozwolą ci modyfikować i ulepszać projekt, a następnie przejdziesz do tworzenia konfigurowalnych komponentów estetycznych. Nauczysz się przygotowywać i eksportować pliki do produkcji oraz wybierać materiał do druku 3D. Następnie nauczysz się kilku sztuczek oprogramowania [ Ultimaker Cura, aby laminować swoje elementy z jakością i wydajnością. Agustín porozmawia z Tobą o montażu ostatecznej wersji, a Ty stworzysz rendery produktu w Fusion 360. Na koniec obliczysz koszt wytworzenia swoich części i zobaczysz kilka opcji wprowadzenia na rynek swojego produktu drukowanego 3D. Jaki jest projekt kursu? Zaprojektujesz własną, konfigurowalną lampę, akcesorium lub produkt. Wyprodukujesz go za pomocą drukarki 3D i ocenisz proces produkcyjny oraz różne sposoby marketingu produktu. Do kogo jest skierowany ten kurs online? Do projektantów przemysłowych, inżynierów lub wszystkich zainteresowanych światem druku 3D, którzy chcą nauczyć się tworzyć własne produkty komercyjne z wykorzystaniem najnowszych technologii. Wymagania i materiały Aby wziąć udział w tym kursie, zaleca się posiadanie podstawowej wiedzy na temat modelowania 3D w Autodesk Fusion 360. Zacznij od pierwszego kursu Agustína, Wprowadzenie do projektowania i druku 3D, pomoże Ci ustawić się, chociaż nie jest to konieczne. W przypadku materiałów potrzebny jest komputer – Windows lub Mac – oraz zainstalowane zarówno Autodesk Fusion 360, jak i program Ultimaker Cura, aby przygotować elementy przed wydrukowaniem ich w 3D, oba programy można uzyskać bezpłatnie. Będziesz potrzebować dostępu do drukarki 3D (własnej lub z usługi druku 3D), a materiały do ​​drukowania będą zależeć od ostatecznego projektu. Oceny 1548 Uczestnicy 31 Oceny 100% Pozytywne oceny Agustín Arroyo, lepiej znany jako Flowalistik w świecie maker , jest projektantem produktu i trenerem, który obecnie mieszka w Madrycie (Hiszpania). Od dziecka pasjonował się tworzeniem nowych produktów i to, co robił z klockami Lego, dziś robi z komputerem i drukarką 3D. Od 2013 roku zajmuje się produkcją cyfrową, a jego prace charakteryzują minimalistyczne formy, dbałość o szczegóły, a przede wszystkim funkcjonalność. Współpracował z takimi firmami jak Ultimaker, BCN3D Technologies i PrusaPrinters, tworząc produkty finalne, kolekcje promocyjne i nowe projekty. Większość jego projektów można pobrać bezpłatnie; w ten sposób każdy, kto ma dostęp do drukarki 3D, może produkować swoje projekty. Zawartość Kurs Domestika - czego możesz się spodziewać? Nauka we własnym tempie Radość z nauki w domu, bez wyznaczonych terminów. Szybko przyswajasz wiedzę, a swój plan zajęć układasz wedle uznania. Nauka z najlepszymi ekspertami Przydatne metody oraz ciekawe techniki przedstawione i wyjaśnione przez najlepszych specjalistów z branży kreatywnej. Doświadczeni prowadzący Wszyscy prowadzący są specjalistami w swojej dziedzinie. Przekazują wiedzę z pasją, tłumaczą zagadnienia w jasny sposób, a podczas zajęć kładą nacisk na praktyczne zastosowanie zdobytej wiedzy. Certyfikaty Plus Jeśli posiadasz subskrypcję Plus, PRO, lub realizujesz kurs z mentoringiem, otrzymasz spersonalizowany certyfikat ukończenia kursu podpisany przez instruktora. Możesz go dołączyć do swojego portfolio lub udostępnić w sieciach społecznościowych. Miejsca w pierwszym rzędzie Wysoka jakość wideo sprawia, że nie umknie Ci żaden szczegół. Dzięki nieograniczonemu dostępowi możesz obejrzeć nagrania tyle razy, ile potrzebujesz, aby przyswoić nowe umiejętności. Dzielenie się wiedzą i pomysłami Zadawaj pytania, nie wahaj się poprosić o opinię czy poszukać rozwiązania. Podziel się swoimi wrażeniami z nauki z pozostałymi członkami społeczności, którzy tak jak Ty uwielbiają tworzyć. Łączność z kreatywną społecznością z całego świata Społeczność kilku milionów użytkowników z całego świata, pełnych ciekawości oraz chęci odkrywania i wyrażania swojej kreatywności. Profesjonalna realizacja kursów Domestika starannie dobiera prowadzących i produkuje wszystkie kursy we własnym zakresie, aby zapewnić wysoką jakość nauki online. Często zadawane pytania Co oferują kursy online na platformie Domestika? Kursy Domestika oferują lekcje online, dzięki którym poznasz różne ciekawe i kreatywne narzędzia oraz zdobędziesz umiejętności do wykonania własnego projektu. Lekcje zawierają treści wideo i pisane, a także inne dodatkowe materiały dydaktyczne, które umożliwią Ci realizację Twojego projektu krok po kroku. Podczas kursu istnieje również możliwość podzielenia się całym procesem tworzenia z innymi uczestnikami i prowadzącym, czyli osobami, które tworzą społeczność kursu. Wszystkie kursy są realizowane wyłącznie online - po ich opublikowaniu na platformie Domestika to Ty wyznaczasz termin rozpoczęcia i ukończenia kursu zgodnie z własnym tempem nauki. Lekcję, która najbardziej Cię interesuje, możesz obejrzeć kilka razy, lub przeskoczyć tę, która jest dla Ciebie oczywista. Oprócz tego masz możliwość zadawania pytań, otrzymywania dodatkowych wyjaśnień, dzielenia się Twoimi projektami i wiele więcej. Co zawierają kursy online platformy Domestika? Wszystkie kursy podzielone są na części, które zawierają lekcje wideo, teksty wyjaśniające, zadania i ćwiczenia do realizacji projektu krok po kroku, a oprócz tego dodatkowe materiały i dokumenty. Otrzymasz również dostęp do prywatnego forum, gdzie możesz wymieniać poglądy z innymi uczestnikami kursu i prowadzącym, a także dzielić się swoimi pracami i projektem. W ten sposób staniesz się częścią wyjątkowej społeczności kursu. Otrzymałeś kurs w prezencie? Możesz wymienić podarunek na kurs wchodząc na strona wymiany, gdzie wprowadzisz otrzymany kod prezentowy. Jak uzyskać certyfikat ukończenia kursu? Plus Jeśli posiadasz subskrypcję Plus, PRO, lub realizujesz kurs z mentoringiem, po ukończeniu kursu od razu otrzymasz spersonalizowany certyfikat. Wszystkie certyfikaty są widoczne na Twoim profilu w sekcji Certyfikaty. Każdy certyfikat możesz pobrać w formacie PDF lub udostępnić link online. Dowiedz się więcej o certyfikatach 3D & Animacja
2. Oprogramowanie i drukowanie. Startujemy z Waszego ulubionego programu do projektowania PCB i/lub symulacji, ale wspólnym krokiem dla wszystkich będzie obraz rastrowy 2D - np BMP lub PNG, który można jeszcze obrobić w darmowym programie jak GIMP itp, aby uzyskać perfekcyjny obraz ścieżek i otworów.
BlogArtykułyMechanikaDruk 3DDruk 3D – Projektowanie modeli #2 – Podpory i mosty Jednym z większych problemów dla drukarek 3D są obiekty częściowo zawieszone w powietrzu. Aby wydruk był możliwy, często wykorzystuje się specjalne, odrywane później podpory. W kolejnym artykule o projektowaniu pod druk 3D pokażę jak tworzyć modele, żeby nie wymagały materiału podporowego. « Poprzedni artykuł z seriiNastępny artykuł z serii » Jak wiadomo, w technologii druku 3D obiekty budowane są warstwowo. Poszczególne warstwy kładzione przez drukarkę muszą być czymś (przynajmniej częściowo) podparte. W przeciwnym wypadku wyciskany przez ekstruder filament opadnie pod wpływem grawitacji, zamiast zastygnąć w docelowym miejscu. Powszechnym sposobem na radzenie sobie z wystającymi lub zawieszonymi w powietrzu fragmentami modelu jest wykorzystanie materiału podporowego. Czyli dodatkowych struktur, na których opiera się drukowany przedmiot. Podpory mogą być budowane ze specjalnego, rozpuszczalnego w wodzie tworzywa - jednak żeby móc skorzystać z tej opcji, musimy posiadać drukarkę z przynajmniej dwiema głowicami. W urządzeniach z pojedynczym ekstruderem wsporniki mogą być wykonywane z podstawowego filamentu - w taki sposób, żeby po zakończeniu druku można było je w miarę łatwo oderwać. Istnieje jednak kilka wad korzystania z materiału podporowego: oprócz tego, że samo jego drukowanie pochłania czas i filament, bardzo często po usunięciu na wydruku pozostają charakterystyczne ślady. Można je oczywiście wyszlifować, jednak wiąże się to z dodatkową pracą. Jeśli nie planujemy późniejszego malowania modelu, efekt końcowy będzie i tak gorszy, niż gdyby nasz przedmiot dało się wydrukować bez podpór. Usuwanie wsporników z niektórych modeli może okazać się bardzo czasochłonne Innym problemem związanym z materiałem podporowym jest to, że przy odrywaniu go z bardziej delikatnych wydruków istnieje ryzyko uszkodzenia właściwego przedmiotu. Usuwanie podpór w niektórych sytuacjach jest też po prostu bardzo trudne (lub wręcz niemożliwe). Jak nie używać wsporników? Osobiście jestem dużym zwolennikiem druku bez materiału podporowego. Projektując modele samemu, bardzo często można uniknąć konieczności jego stosowania. Niekiedy wymaga to całkiem niewielkich zmian w projekcie albo po prostu lepszego poznania możliwości drukarki 3D. W niektórych sytuacjach, aby model nie wymagał podpór, wystarczy tylko odpowiednio go obrócić. Poniżej znajduje się fragment schodków drukowanych w dwóch różnych pozycjach bez użycia wsporników - jak można było się spodziewać, w pierwszym wypadku wydruk nie wyszedł dobrze: Druk takiego samego modelu bez wsporników w różnych pozycjach W internecie można znaleźć sporo modeli, które warto drukować w jednej określonej pozycji. Dla przykładu, dość skomplikowany fragment czaszki tyranozaura może nie wymagać wsporników, jeśli będzie drukowany jak na grafice poniżej: Czaszka tyranozaura do druku bez supportu. Źródło: Thingiverse Warto zaznaczyć, że niektóre struktury, mimo że mogą być wydrukowane w różnych pozycjach, w pewnych ustawieniach wyjdą po prostu lepiej. Na przykład prosty model walca można wydrukować zarówno w pionie jak i w poziomie - jednak w pierwszym przypadku wydruk będzie dużo dokładniejszy. Wynika to z braku skosów oraz uniknięcia efektu schodków na zaokrąglonej powierzchni. Dobrze jest, jeśli przy okazji powierzchnia modelu dotykająca stołu jest w miarę duża – pomoże to uniknąć odklejenia się modelu od stołu w trakcie druku. Wykorzystanie skosów Przyjmuje się, że niskobudżetowe drukarki 3D dobrze radzą sobie z wykonywaniem skosów odchylonych od pionu maksymalnie o 45 stopni. Przy bardziej płaskich przewieszeniach kolejne warstwy filamentu nie mają wystarczającego podparcia. Zaczynają pojawiać się mniejsze lub większe zniekształcenia powierzchni. Oczywiście każde urządzenie ze względu na zastosowane rozwiązania techniczne ma nieco inne możliwości, dlatego niektóre drukarki poradzą sobie z większymi skosami, a inne będą miały już kłopoty przy słabszych przewieszeniach. Żeby skośne powierzchnie dobrze wychodziły w naszej drukarce, warto zadbać o efektywne chłodzenie wydruków - po więcej informacji na ten temat zapraszam na mój blog: Wyobraźmy sobie pusty w środku walec, z otworami po obu końcach: Model walca z wiszącą w powietrzu górną powierzchnią Problemem w tym przedmiocie jest górna powierzchnia. Nie jest ona w środku podparta, i w trakcie druku po prostu opadnie w dół: Nieudany wydruk walca Jeśli chcemy wydrukować taki przedmiot bez wsporników (które nota bene byłoby dość ciężko ze środka wydłubać), możemy podeprzeć górną powierzchnię skośnym kołnierzem. Oczywiście to, czy taka modyfikacja jest akceptowalna zależy od zastosowania wydruku, jednak często okazuje się, że skos dodany do wystających elementów w niczym nie przeszkadza. Model walca z podpartą górną powierzchnią Wspomniany wcześniej model czaszki tyranozaura jest możliwy do druku bez wsporników właśnie dzięki temu, że zawiera skośne powierzchnie pod odpowiednimi kątami. Wykorzystanie mostów Mosty w terminologii druku 3D są strukturami zawieszonymi w powietrzu, jednak podpartymi przynajmniej z dwóch stron. Jest to wyjątkowa sytuacja, gdzie roztopiony filament może zastygnąć w docelowej formie nie mając żadnego podparcia. Przy dobrze skalibrowanej drukarce ekstruder będzie w stanie „rozpiąć” nitki filamentu pomiędzy dwoma innymi elementami. Warto wykorzystać ten mechanizm projektując modele do druku. Most w trakcie druku To, jak długie mosty drukarka jest w stanie wykonać zależy od samego urządzenia. U siebie testowałem drukowanie elementów zawieszonych w powietrzu o długości do 10 cm – choć przy najdłuższych fragmentach pojedyncze nitki filamentu zaczynały opadać pod własnym ciężarem i nie były całkiem sklejone z wyższymi warstwami. Bardziej wydajne chłodzenie wydruku powinno pomóc uzyskać lepsze rezultaty. Tester mostów od 1 do 10 cm Korzystając z mostów można drukować w powietrzu również bardziej skomplikowane struktury. Weźmy dla przykładu poniższy model: Model ramki przed modyfikacjami Wydrukowanie takiego przedmiotu bez materiału podporowego, niezależnie od jego ułożenia skończy się mniej lub bardziej spektakularną klapą: Nieudany wydruk ramki Jest to podobny problem jak w przypadku pustego walca z otworami na końcach: drukarka próbuje położyć pierwszą warstwę z otworem, rozpoczynając od tworzenia w powietrzu obrysu otworu. Oczywiście się to nie udaje, przez co pozostała część tej warstwy również nie ma odpowiedniego oparcia i po prostu się zapada. Sposobem poradzenia sobie z takim zjawiskiem jest lekkie zmodyfikowanie modelu przez dodanie dwóch pasków po bokach: Model poprawiony przez dodanie cienkich pasków Dzięki temu drukarka najpierw utworzy 2 mosty w jednym kierunku, a następnie, już na kolejnej warstwie, wykorzysta je do utworzenia kolejnych zawieszonych w powietrzu fragmentów. Takie dodane paski mogą mieć grubość jedynie pojedynczej warstwy filamentu – przy odpowiednim chłodzeniu wydruku to już wystarczy, żeby uzyskać w miarę dobry efekt końcowy: Wydruk modelu po modyfikacji Podsumowanie Mimo, że przy stosowaniu automatycznie generowanych wsporników da się wydrukować modele o bardzo zróżnicowanej geometrii, warto podczas projektowania mieć na uwadze, w jaki sposób drukarka będzie tworzyła nasz przedmiot. Czasem całkiem proste modyfikacje modelu pozwolą bardzo uprościć jego późniejszy wydruk i wyeliminować, lub przynajmniej zmniejszyć ilość niezbędnego materiału podporowego. Dzięki temu możemy zaoszczędzić zarówno na czasie druku jak i na późniejszej obróbce, oraz zmniejszyć samo zużycie filamentu. « Poprzedni artykuł z seriiNastępny artykuł z serii » O autorze: Piotr Górecki Z wykształcenia pracuje w branży IT jako programista Javy. Po godzinach, poza psuciem i naprawianiem różnych urządzeń, z wielką pasją eksperymentuje z zastosowaniami niskobudżetowego druku 3D. Autor bloga Artykuł był ciekawy? Dołącz do 11 tysięcy osób, które otrzymują powiadomienia o nowych artykułach! Zapisz się, a otrzymasz PDF-y ze ściągami ( na temat mocy, tranzystorów, diod i schematów) oraz listę inspirujących DIY na bazie Arduino i Raspberry Pi. To nie koniec, sprawdź również Przeczytaj powiązane artykuły oraz aktualnie popularne wpisy lub losuj inny artykuł » ABS, druk 3d, drukarki, filament, PLA, podpory, projektowanie Dzięki wykorzystaniu druku 3D rozszerzamy możliwości wykonywania makiet architektonicznych i urbanistycznych w połączeniu z klasycznymi technikami modelarskimi. Użycie drukarki CJP potrafiącej w trakcie tworzenia modelu 3D nanosić kolory w oparciu o paletę CMY pozwala na bardzo szybkie i precyzyjne wykonywanie monolitycznych i trwałych makiet architektonicznych. Zaletami makiety
Posiadanie własnej drukarki 3D jeszcze do niedawna było luksusem, na który stać było tylko nielicznych. Przyrostowa technika wytwarzania staje się jednak coraz popularniejsza, co wiąże się z większą jej dostępnością. Choć cena drukarek 3D jest wciąż wyższa od ceny urządzeń do druku tradycyjnego, technologia druku 3D przestała być postrzegana jako odległa i mało dostępna innowacja. Czy każdy może sobie dzisiaj pozwolić na domową drukarkę 3D?Drukarka 3D – co to jest i jak działa?Drukarka 3D to urządzenie, które umożliwia wytwarzanie trójwymiarowych obiektów rzeczywistych przy zastosowaniu modelu komputerowego. Drukowanie w trzech wymiarach rozszerzyło znacząco perspektywy związane z wytwarzaniem prototypów. Początkowo druk 3D wykorzystywano w większości do tego właśnie celu. Obecnie potencjał tej techniki jest znacznie Szkolenie z Druku 3D w technologii FDMDruk 3D jest metodą stosowaną coraz powszechniej, a przyrostowa technika wytwarzania detali oferuje wiele możliwości, także dla użytkowników indywidualnych. Pojęcie druk 3D jest bardzo obszerne, ponieważ może określać zastosowanie wielu zróżnicowanych technologii. Najpopularniejsze rodzaje druku to jak dotychczas:FDM – druk z plastiku. W głowicy drukarki 3D umieszcza się żyłkę z tworzywa termoplastycznego, która po rozgrzaniu przechodzi w stan półpłynny. Warstwy są nakładane w płaszczyźnie XY, przy czym każda kolejna warstwa dokładana jest poprzez podniesienie głowicy do góry lub obniżenie na dół stołu – druk z żywicy światłoutwardzalnej. Do specjalnego pojemnika wlewa się żywicę, w której następnie zostaje zanurzony stół roboczy. Wiązka lasera obrysowuje kształt w płaszczyźnie XY i utwardza żywicę. Stworzenie kolejnej warstwy polega na powtórzeniu tego cyklu od – druk z zastosowaniem lampy UV. Na stół roboczy nanosi się cienkie warstwy żywicy, które utwardza się za pomocą lampy UV. Kolejne warstwy powstają poprzez opuszczenie stołu roboczego w osi drukarek 3D stosowanych w warunkach domowych, najczęściej wybieraną technologią jest FDM, ze względu na to, że jest mało skomplikowana i stosunkowo drukarki 3D od podstawDrukarka 3D składa się z kilku zasadniczych elementów:Ekstruder na szynachRamaSilniki krokoweSterownikiPlatforma roboczaGłowicaTermistoryWyłączniki krańcoweProwadnice, łożyska, pręty i śrubyZasilanieWyświetlacz LCDAby móc korzystać z możliwości, jakie daje drukarka 3D, należy obrać jedną z koncepcji: zainwestować w gotowy, profesjonalny model lub też zbudować urządzenie możliwość jest łatwa, ale wiąże się z wysoką inwestycją. I choć istnieje tańsza alternatywa w postaci chińskich drukarek, trzeba być przygotowanym na pewne niedociągnięcia i konieczność wprowadzania poprawek. Jest to nieodłączna część sprzętu zakupionego w niższym pułapie zakładający indywidualny montaż drukarki jest dobrym rozwiązaniem dla osób, które posiadają podstawową wiedzę na temat zasady działania drukarki 3D oraz potrafią prawidłowo dobrać poszczególne komponenty. Amatorzy techniki przyrostowej, bez doświadczenia w wytwarzaniu trójwymiarowym, mogą skorzystać z gotowych zestawów wraz z instrukcją do drukarki 3D krok po kroku:Przygotowanie założeń projektu własnej drukarki 3. Cały proces rozpoczyna się od pomysłu. Jeśli ten jest już jasno sprecyzowany, można skorzystać z gotowych projektów do druku lub zdecydować się na samodzielny projekt elementu. Można go wykonać przy zastosowaniu oprogramowania CAD. Osobom rozpoczynającym swoją przygodę z drukiem 3D, zaleca się korzystanie z prostego oprogramowania, w którym parametry prędkości i wypływu filamentu są ustalane w prosty i intuicyjny modelu drukarki. Podczas wyboru konkretnego modelu drukarki 3D warto zwrócić uwagę na lekkość konstrukcji, łatwość montażu oraz koszt poszczególnych elementów części oraz montaż. Skompletowanie dobrej jakości komponentów stanowi gwarancję długiej żywotności drukarki. Przy montażu drukarki 3D warto zadbać o precyzję, ponieważ brak staranności może wpłynąć na obniżenie jakości rozpoczyna się od zespolenia ramy oraz podgrzewanego stołu. Kolejnym etapem jest złożenie ekstrudera z głowicą, dopasowanie elektroniki sterującej, zamocowanie silników krokowych oraz wyłączników krańcowych. Na koniec należy sprawdzić software oraz firmware i starannie skalibrować i konserwacja domowej drukarki 3DPrzed przystąpieniem do kalibracji drukarki 3D warto sprawdzić, czy oś X wraz z ekstruderem są prawidłowo poprawnie skalibrować urządzenie 3D należy zacząć od ustawienia wszystkich osi na poziom zerowy, wyznaczony przez wyłączniki krańcowe (endstop). Odległość dyszy od stołu powinna być wymierzona z odpowiednią precyzją – zarówno zbyt duża odległość, jak i rysowanie stołu przez głowicę, wskazują na błąd w ustawieniu każdej korekcie ustawienia pozycja osi powinna znaleźć się z powrotem na poziomie zero. W ten sposób należy sprawdzić każdy z czterech rogów stołu, regulując jego wysokość za pomocą ustawienia nakrętek. Nie warto pomijać etapu kalibracji, ponieważ źle wyskalowana drukarka uniemożliwia poprawne wykonanie drukarki 3D to nie tylko jej czynne użytkowanie, ale także dbanie o odpowiednią czystość urządzenia. Poprzez regularną konserwację drukarki 3D przedłuża się jej żywotność oraz drukarki 3D polega na usuwaniu kurzu oraz pozostałości filamentu. Warto to robić po każdym zastosowaniu, tuż po wystudzeniu dyszy. Do prac konserwacyjnych zalicza się także oliwienie elementów mechanicznych oraz dokręcanie poluzowanych drukarka 3D – rozwiązanie dla każdego?Obsługa drukarki 3D stanowi umiejętność, którą można opanować bez większych trudności. Tym bardziej, że istnieją specjalistyczne kursy, które przekazują konieczną wiedzę na temat zasady działania i eksploatacji drukarki drukarki 3D są wykorzystywane na szeroką skalę w przedsiębiorstwach produkcyjnych. Dotyczy to już nie tylko prototypów, ale także elektroniki, zabawek i przemysłu warunkach domowych drukarka 3D sprawdza się przy wytwarzaniu niektórych elementów gospodarstwa domowego, jak również przedmiotów o nietypowej formie lub kształcie.
Prototyp to praca w toku, która wciąż jest ulepszana. Drukarki 3D są idealne do prototypowania, ponieważ sprawiają, że tworzenie niestandardowych obiektów przy użyciu szerokiej gamy materiałów, jest niezwykle łatwe. Od prostych, sztywnych wydruków, do elastycznych, organicznych geometrii – możliwości drukarek 3D stale się
Współczesna technologia druku 3D, daje nam bardzo szeroki zakres możliwości zarówno w aspekcie sprzętu jak i oprogramowania. W internecie jest dostępnych wiele gotowych projektów 3D, ale gdyby tak coś zaprojektować samemu? Projektowanie druku 3D – zrób to sam! Niniejszy artykuł jest poradnikiem wprowadzającym w podstawową obsługę darmowego programu TinkerCAD przeznaczonego do tworzenia obiektów 3D, które po zaprojektowaniu możemy wydrukować na drukarce 3D. TinkerCAD – na dobry start dla początkujących konstruktorów Być może chcesz poznać praktyczną stronę druku 3D lub od niedawna postawiłeś swoje pierwsze praktyczne kroki w tej tematyce. Poszukując konkretnego obiektu, np. kół zębatych do niestandardowego układu napędowego robota czy minifigurek do gier planszowych, większość takich i wielu innych elementów w formie plików cyfrowych formatu STL możesz znaleźć w zasobach internetowych repozytoriów, takich jak np. Thingiverse czy Pinshape. Jeśli jednak nie znalazłeś interesującego Ciebie obiektu, możesz go zaprojektować korzystając z internetowej aplikacji TinkerCAD, dostarczanej przez Autodesk Incorporation. TinkerCAD jest darmowym, wszechstronnym i prostym w obsłudze zestawem narzędzi przeznaczonych do tworzenia obiektów 3D. Utworzone obiekty możesz zapisać do pliku STL, pobrać na dysk komputera, a następnie wysłać do drukarki 3D. Wydrukować obiekt 3D własnego projektu – uczucie bezcenne! Do dzieła! Projektowanie druku 3D – logowanie do aplikacji TinkerCAD Aby rozpocząć, wchodzimy na stronę i zakładamy konto. Konto zakładamy poprzez korelację z naszym kontem poczty elektronicznej (e-mail), ale możemy także zalogować się za pomocą konta Facebook lub Twitter. Po zalogowaniu, zostaniesz przekierowany na stronę samouczka, gdzie poznasz podstawy nawigacji po programie TinkerCAD, a także jak obsługiwać wirtualną kamerę obrazującą widok pod dowolnym kątem w przestrzeni trójwymiarowej na tworzony obiekt 3D. Im bardziej dokładnie poznasz te wszystkie elementy, tym łatwiej będzie Ci się poruszać po programie TinkerCAD, a kolejne projekty będziesz wykonywał z większą wprawą i szybkością. Tworzenie pierwszego projektu 3D w środowisku TinkerCAD Jeśli już zapoznałeś się wstępnie z panelem narzędzi i najważniejszymi elementami obsługi programu TinkerCAD, to nadeszła pora na stworzenie Twojego pierwszego projektu 3D! W tym celu, wejdź na panel nawigacyjny i kliknij “Utwórz nowy projekt”. Zostaniesz przeniesiony na stronę projektu, któremu program przypisze losową nazwę, przy czym w dowolnym momencie możesz ją zmienić na własną w zakładce Projekt -> Właściwości -> Nazwa projektu. Tworzenie obiektu 3D z gotowych kształtów Rozpoczynając przygodę ze środowiskiem TinkerCAD, zalecane jest, aby pierwsze obiekty 3D tworzyć z gotowych kształtów zawartych w bibliotece programu. Klikając na pasek narzędzi umieszczony po prawej stronie panelu, rozwiniesz standardową bibliotekę licznych kształtów, które możesz przeciągnąć bezpośrednio na płaszczyznę roboczą – tak jakbyś w sklepie brał towar z półki do koszyka. Co więcej, gotowe kształty z biblioteki TinkerCAD możesz edytować odpowiednio do swoich wymagań, a także możesz zaimportować gotowe kształty z dysku komputera, zarówno w postaci plików formatu SVG (kształty dwuwymiarowe) jak i STL (kształty trójwymiarowe). Na początek, spróbujmy narysować graniastosłup prawidłowy heksagonalny, który jest dostępny w zakładce z obiektami geometrycznymi. Jest to bryła trójwymiarowa, której podstawy górna i dolna są sześciokątami foremnymi (poszczególne boki tworzące takie sześciokąty są takiej samej długości, a kąty pomiędzy nimi są takie same i wynoszą po 120 stopni, co oznacza, że suma kątów w sześciokącie wynosi 720 stopni) i tworzą one kąt prosty ze ścianami bocznymi łączącymi ze sobą odpowiadające sobie boki tych podstaw. Z tego względu, ściany boczne takiego graniastosłupa są jednakowymi prostokątami. Nasz obiekt ma pięć białych ,,uchwytów” – najeżdżając na nie kursorem myszy, będziemy mogli odczytać poszczególne wymiary obiektu wraz ze strzałkami obrazującymi który wymiar odczytujemy. Najeżdżając kursorem na interesujący Ciebie wymiar i przytrzymując lewy klawisz myszy, możesz łatwo zmienić wartość wymiaru, np. powodując jego rozciąganie i pochylanie. Natomiast czarna kropla na szczycie obiektu 3D, po najechaniu na nią i przytrzymaniu kursora, umożliwia uniesienie obiektu w górę względem płaszczyzny roboczej. Zapisywanie projektu 3D i pobieranie na dysk komputera Po ukończeniu projektu, kliknij Projekt -> Pobierz do druku 3D. Po chwili, na Twoim dysku, w folderze plików pobranych znajdzie się plik STL zawierający projekt utworzony przez Ciebie w środowisku TinkerCAD. Teraz wystarczy uruchomić drukarkę 3D i wysłać do niej plik STL zawierający Twój projekt. Teraz wystarczy poczekać odpowiednią ilość czasu i będziesz mógł cieszyć się swoim projektem już w jego rzeczywistej, fizycznej postaci ;- ) Kurs modelowania 3D w środowisku TinkerCAD – uwagi końcowe Gratulacje! Właśnie wykonałeś kompletny zakres czynności w zakresie druku 3D – od pomysłu na obiekt po jego wydrukowanie. Z każdym następnym projektem nabierzesz jeszcze większej wprawy i będziesz mógł tworzyć dużo bardziej rozbudowane obiekty o jeszcze bardziej wymyślnych kształtach. Tworząc projekty w TinkerCAD, warto zwrócić uwagę na kilka dodatkowych elementów obsługi tego środowiska. Jeśli chcesz dodać więcej obiektów do Twojego projektu, musisz pamiętać, aby ich sumaryczny rozmiar zajmowany na polu roboczym w programie TinkerCAD nie przekroczył rzeczywistego pola roboczego Twojej drukarki 3D. Jeśli zależy Ci na bardziej dokładnym widoku na detale obiektu, wówczas możesz użyć kółka myszy do zbliżania i oddalania. Natomiast kąt widoku na obiekt możesz zmienić klikając i przytrzymując prawy klawisz myszy i odpowiednio przesuwając mysz. Poszczególne obiekty możesz wyposażyć w otwory o dowolnych kształtach. W tym celu, w menu należy wybrać opcję inspekcji obiektu i opcję wykonywania otworu, który możesz umiejscowić w dotychczasowej postaci utworzonego obiektu. Jeśli natomiast chcesz dokonać bardziej dokładnych zmian w rozmieszczeniu obiektów oraz ich poszczególnych wymiarach, wejdź w menu narzędzi i zmień rozmiar siatki przyciągania tak, aby był mniejszy od wartości która jest ustawiona domyślnie.
Poniżej przedstawiamy omówienie kwestii dotyczących projektowania 3D, które mogą wpłynąć na jakość drukowanych 3D elementów. 1. Grubość ścianek. Pomimo, ze o druku 3D mówi się jako o technologii, która pozwala na tworzenie elementów i geometrii niedostępnych dla innych metod wytwórczych, to ma on swoje ograniczenia.
Strona główna5 pomysłów na kosz prezentowy - jak zrobić to dobrze?Edyta Siedlecki25 lipca 20223 minuty czytanialiczba wyświetleń: 575 pomysłów na kosz prezentowy - jak zrobić to dobrze?Własnoręcznie robiony kosz upominkowy to doskonały prezent na każdą okazję, bowiem tworzony jest z sercem i z myślą o najbliższych. Taki upominek na pewno wywoła uśmiech i sprawi ogromną radość obdarowanej osobie. Sprawdź zatem, jak zrobić kosz prezentowy, który wywoła efekt WOW i nie zrujnuje naszej kieszeni. Podajemy 5 gotowych pomysłów na prezent niespodziankę. Dlaczego warto samodzielnie zrobić kosz prezentowy?W koszach prezentowych drzemie olbrzymi potencjał. Poświęcając swój czas na wybór produktów i wykonanie ozdób zawsze myślimy o osobie, którą chcemy obdarować. Trud włożony w stworzenie takiej oryginalnej niespodzianki na pewno zostanie dostrzeżony i doceniony. A czy może być coś lepszego niż szczery zachwyt na twarzy bliskiej osoby, kiedy wręczy jej własnoręcznie wykonany kosz prezentowy? PAMIĘTAJ! Kosz upominkowy dla Państwa Młodych, na pewno będzie różnił się od kosza dla Babci i Dziadka, a jeszcze inaczej powinien wyglądać upominek dla rodziny na Święta Bożego Narodzenia lub na 5 oryginalnych pomysłów na kosz prezentowy!1. Ekologiczny kosz prezentowyChcesz obdarować osobę, której na sercu leży dobro planety? Postaraj się koniecznie , aby wszystkie elementy składające się na upominek były przeznaczone do wielokrotnego użytku, tak samo jak opakowanie ozdobne, czyli kosz. Taka niespodzianka na pewno spodoba się każdemu, kto troszczy się o środowisko. Co możesz włożyć do ekologicznego kosza prezentowego? Doskonale sprawdzą się:kosmetyki z naturalnych składników w szklanych butelkach lub w opakowaniach z przetworzonego plastiku nadającego się do ponownego wykorzystania,zestaw sztućców i naczyń z biodegradowalnych materiałów, owoce pochodzące w ekologicznej farmy. Jako wypełniacz do kosza doskonale sprawdzi się wełna drzewna wolina w naturalnym kolorze oraz sznurek jutowy do przewiązania rączki kosza. 2. Uniwersalny kosz prezentowyZastanawiasz się jak zrobić kosz prezentowy dla szefa lub kontrahenta? Z pewnością warto sięgnąć po produkty, które są postrzegane jako uniwersalne. Warto się przy tym zastanowić czy osoba, która otrzyma kosz lubi łakocie? A może chętnie pije herbatę lub jest smakoszem wina? Decydując się na wykonanie uniwersalnego upominku, warto postawić spójną kolorystykę. Do takiego kosza można włożyć między innymi:pralinki,herbatę, kawę lub alkohol,aromatyczne przyprawy, miód alb domowe przetwory,kreatywny gadżet, np. zapachowa świeczka. 3. Tematyczny kosz prezentowyOsoba, którą chcesz obdarować ma jakieś szczególne hobby? A może lubi ściśle określony gatunek kawy lub przepada za domowymi wypiekami? Tym bardziej ucieszy się, jeśli przygotujesz taką tematyczną niespodziankę. Co może się znaleźć w dedykowanym koszu prezentowym? Absolutnie wszystko, pod warunkiem, że wpisuje się w ulubioną tematykę obdarowanej osoby. Aby do samego końca utrzymać niespodziankę w tajemnicy, do zapakowania kosza prezentowego najlepiej sprawdzi się kolorowa bibuła ozdobna. 4. Świąteczny kosz prezentowyBożonarodzeniowe kosze świąteczne to prawdziwy hit wśród upominków. Olbrzymim powodzeniem cieszą się także kosze wypełnione tak zwanym gourmet food czyli wysokiej jakości produktami spożywczymi, które szczególnie trudno znaleźć w tradycyjnych dyskontach i marketach. Jeśli zastanawiasz się jak zrobić kosz prezentowy pod choinkę, pamiętaj, żeby umieścić w nim:grzane wino, zimowe herbaty, gorąca czekolada, łakocie z marcepanu,pierniczki,gałązki choinki,ozdoby świąteczne 5. Kwiatowy kosz prezentowyKtóra z pań nie lubi otrzymać od czasu do pięknych kwiatów? Aby zrobić niespodziankę mamie, siostrze, przyjaciółce albo żonie można jej podarować zamiast tradycyjnego bukietu - oryginalny kosz z kwiatami. Bez wątpienia to genialny pomysł! Można go zrobić samodzielnie na wiele różnych sposobów. Warto przy tym sięgnąć po jedyne w swoim rodzaju kaszerowane pudełka typu autorstwa Secret Garden z PexelsKosze prezentowe z kwiatami to idealny upominek dla Pary Młodej, na Dzień Babci lub Dzień Mamy. Spodobają się każdej osobie, która docenia oryginalne pomysły i chętnie sięga po nieszablonowe rozwiązania. Materiały ozdobne do koszy prezentowychDzięki własnoręcznie przygotowanym koszom prezentowym możesz składać gratulacje, podziękować za coś lub po prostu celebrować różne okoliczności. To niesłychanie uniwersalny podarunek, który można z łatwością dopasować do swojego budżetu. Decydująć się na kosz prezentowy, warto zwrócić uwagę nie tylko na jakość zawartych w nim produktów, ale także elementy ozdobne. Opakowania tego typu znajdziesz w naszym sklepie internetowym NEOPAK. Sprawdź wyjątkowo szeroką ofertę i wybierz coś, co będzie idealnie pasować do danej okazji. Zachęcamy także do kontaktu telefonicznego lub mailowego. Jeśli nie wiesz, co wybrać - wspólnie stworzymy idealny koszt autorstwa HAYA JAUNI z Pexels
Druk 3D ma wiele możliwości, a ludzie zastanawiają się, jak mogą zrobić formy silikonowe za pomocą drukarki 3D do odlewania lub tworzenia elastycznych form. Ten artykuł szczegółowo przedstawi, jak to się robi i niektóre z najlepszych praktyk.

W dzisiejszym artykule przedstawię proste wskazówki jakie należy wziąć pd uwagę podczas projektowania pod druk 3d. Poruszę kwestie dotyczące rozmiaru, orientacji elementu na platformie, stosowania podpór oraz tolerancji wymiarowej. Rozmiar Wielkość ostatecznego elementu nie ma znaczenia ze względu na to, iż każdy model można podzielić na jego składowe części. Ograniczeniem w tym przypadku będzie przede wszystkim przestrzeń robocza drukarki. To ona zdeterminuje maksymalną wielkość poszczególnej części modelu. Im mniejsza przestrzeń robocza tym na mniejsze elementy musimy podzielić nasz model. Projektant musi wziąć pod uwagę w jaki sposób elementy te będą ze sobą łączone i odpowiednio zaprojektować miejsca łączeń. Zasadniczo możemy wyróżnić dwie możliwości łączeń. Części możemy połączyć ze sobą klejem lub połączyć śrubami. W każdym z wymienionych przypadków należałoby zaprojektować łączenia w taki sposób żeby ułatwiły końcowy i poprawny montaż. Przydatne będą tu odpowiednie elementy pozycjonujące jedną część w stosunku do drugiej. Rys. 1. Przykład elementów pozycjonujących części względem siebie Inaczej ma się sprawa do modeli o niewielkich rozmiarach. W tym przypadku wybór technologii ma znacznie większe znaczenie. W przypadku technologii FDM minimalny rozmiar elementu czy też detalu na danej części będzie determinowany przez średnice dyszy drukującej (o tym więcej w dalszej części artykułu). Przy druku niewielkich, szczegółowych elementów lepiej spisze się technologia SLA (przegląd technologii przyrostowych). Orientacja Odpowiednia orientacja modelu w procesie drukowania wpływa na jego wytrzymałość mechaniczną oraz na jego estetykę. Technologie przyrostowe mają to do siebie, że drukowany obiekt ma cechy anizotropowe. Wydruki posiadają różną wytrzymałość w różnych kierunkach działania siły. Najmniejsza wytrzymałość występuje równolegle do warstwy wydruku. Jak sobie z tym radzić? W miarę możliwości projektować tak części aby powierzchnie równoległe do płaszczyzny wydruku były jak największe. Zastosowanie odpowiedniego materiału oraz temperatury również wpływa na aspekt wytrzymałościowy drukowanego elementu, ale to dotyczy już samego procesu wydruku i doboru odpowiednich parametrów. Podpory (Support) Jedną z zalet druku 3d jest możliwość wytwarzania w łatwy i przystępny sposób skomplikowanych brył oraz struktur. W zależności od skomplikowania modelu 3d, może być konieczne użycie w procesie druku tzw. struktur podporowych (support). Jednakże, projektant podchodząc do projektu, powinien starać się niwelować obszary wymagające stosowania podpór. Stosowanie supportu wpływa przede wszystkim na czas wydruku, zwiększa zapotrzebowanie na materiał oraz dodaje dodatkowej pracy którą trzeba wykonać w procesie odseparowywania materiału podporowego od reszty wydruku. Oczywiście to wszystko wpływa na zwiększenie kosztów wytworzenia danego elementu. Możemy mówić o dwóch sposobach na generowanie podpór. Jednym z nich będzie generowanie supportu automatycznie przez specjalistyczne oprogramowanie typu slicer natomiast drugi sposób będzie dotyczył ręcznego wymodelowania podpór w odpowiednich, koniecznych miejscach projektowanego modelu. Zaletą takiego podejścia jest mniejsza ilość supportu niż w przypadku struktur generowanych automatycznie. Rys. 2. Podpory wygenerowane automatycznie Jak niwelować konieczność wykorzystania struktur podporowych? Przede wszystkim starajmy się ograniczać obecność nawisów w modelu. W ramach możliwości stosujmy łagodne przejścia odchylone o 45° od pionu (rys. 3). Możemy również tak zaprojektować część aby zamiast supportu móc wykorzystać metodę mostów (rys. 4). Stosowanie mostów jest jednak również ograniczone. W większości przypadków sprawdzą się mosty do długości max 4 – 5 cm. Powyżej wspomnianej odległości, struktura taka będzie za bardzo opadać. Pisząc ogólnie, nie da się drukować w powietrzu. Rys. 3. Zamiast supportu (kolor ciemny szary) zastosowano fazę 45° Rys. 4. Przykład „mostu” (bridge) Tolerancja wymiarowa Ostatnim ważnym elementem jaki należy wziąć pod uwagę podczas projektowania pod druk 3d, jest aspekt dotyczący tolerancji wymiarowej. W przypadku druku 3d musimy wziąć pod uwagę możliwości fizyczne maszyny oraz skurcz materiału. W przypadku technologii FDM podczas projektowania, należy wziąć pod uwagę średnice dyszy urządzenia, gdyż ta będzie determinować wielkość najmniejszego detalu. I tak np. w przypadku szerokości ścianek projektowanej części, należało by stosować wielokrotność średnicy dyszy. Standardowa średnica dyszy w urządzeniach typu FDM wynosi 0,4 mm. Jeśli chodzi o minimalną szerokość ścianek to nie powinna być ona mniejsza niż 0,8 mm. Projektując część należy uwzględnić również skurcz materiału. Ma to szczególne znaczenie w przypadku pasowania, łączenia kilku części ze sobą. Dobrą praktyką w tym przypadku będzie zastosowanie luzu między częściami od 0,3 do 0,5 mm. Ta sama zasada dotyczyć będzie otworów, które pod wpływem skurczu mają na ogół mniejszą średnicę niż zakładał projekt.

Lywl.
  • b3odvs9mou.pages.dev/123
  • b3odvs9mou.pages.dev/142
  • b3odvs9mou.pages.dev/321
  • b3odvs9mou.pages.dev/229
  • b3odvs9mou.pages.dev/29
  • b3odvs9mou.pages.dev/159
  • b3odvs9mou.pages.dev/147
  • b3odvs9mou.pages.dev/273
  • b3odvs9mou.pages.dev/322

    • jak zrobić projekt do drukarki 3d