Czarny bez (Sambucus nigra) to krzew powszechnie porastający nieużytki i przydroża - tak wszędobylski, że wiele osób uważa go za roślinę nieciekawą i nie godną uwagi. A szkoda, bo czarny bez zastosowanie może mieć w ogrodzie jako roślina ozdobna oraz źródło kwiatów, owoców i liści o cennych właściwościach leczniczych. Ponadto uprawa bzu czarnego jest bardzo łatwa. Zobacz jak wygląda bez czarny, poznaj najciekawsze odmiany ozdobne czarnego bzu i możliwości jego zastosowania w ogrodzie. Czarny bez - Sambucus nigra - kwiaty Jak wygląda czarny bez? Czarny bez, określany też jako dziki bez czarny, w warunkach naturalnych przyjmuje formę rozłożystego krzewu i osiąga niejednokrotnie wysokość ponad 5 metrów, przez co w starszym wieku bardziej przypomina niskie drzewo o wielu pniach. Pędy tej rośliny pokryte są szarą, chropowatą, z wiekiem coraz bardziej spękaną czarnego bzu są pojedyncze i niepozorne, ale zebrane w duże baldachogrona o średnicy od 10 do 20 cm przyciągają z daleka wzrok. Ich aromat z daleka przyjemny dla nosa, po zbliżeniu się do rośliny staje się, delikatnie mówiąc, "męczący". Kwiaty bzu czarnego mają barwę białą i pojawiają się w okresie od czerwca do lipca, przyciągając wiele pszczół. Owoce czarnego bzu pojawiają się w okresie od sierpnia do września i pozostają na roślinie jeszcze w październiku. Są kuliste, o średnicy do 8 mm, barwy ciemno fioletowej, niemal czarne. Od owoców właśnie pochodzi nazwa bez czarny. Stanowią one przysmak dla ptaków, które przy okazji na duże odległości rozsiewają nasiona bzu czarnego. Liście bez czarny ma zielone, złożone z 3-9 (najczęściej 5) jajowatych, ostro piłkowanych listków osiągających do 9 cm długości. Liście bzu czarnego po roztarciu wydzielają duszący zapach, podobnie jak kwiaty. Bez czarny - właściwości lecznicze Właściwości lecznicze bzu czarnego sprawiają, że gatunek Sambucus nigra ma szerokie zastosowanie w ziołolecznictwie i medycynie naturalnej. Przydatne są zarówno kwiaty i owoce czarnego bzu, jak i liście tej czarnego bzu zawierają duże ilości flawonoidów, kwasów fenelowych i organicznych, a ponadto garbniki, olejek, śluzy, triterpeny, sterole i sole mineralne. Wykorzystuje się je przygotowując rozmaite preparaty lecznicze z kwiatów czarnego owocach bzu czarnego jest sporo glikozydów antocyjanowych, cukrów, pektyn, garbników, rzadkich kwasów organicznych ( szikimowy), rutyny, a także witaminy C, witamin z grupy B i prowitaminy A. Za czarny kolor owoców odpowiada barwnik sambucyjanina, która wykazuje silne właściwości antynowotworowe, wspomagające odporność i układ krwionośny. Owoce bzu czarnego posiadają cenne właściwości leczniczeFot. Czarny bez - zastosowanie Bez czarny zastosowanie ma przede wszystkim lecznicze. Z kwiatów czarnego bzu przygotowuje się napary wykorzystywane w leczeniu przeziębień, katarów i chorób reumatycznych. Mają one działanie moczopędne, napotne i przeciwgorączkowe, a także wykrztuśne. Jako surowiec zielarski kwiaty bzu czarnego zbiera się gdy rozkwitną ale jeszcze nie przekwitają. Ścina się je całymi baldachami i suszy w przewiewnym i suchym miejscu, rozkładając cienką warstwą. Suszenie kwiatów czarnego bzu pozwala zachować ich cenne właściwości lecznicze na długi czarnego bzu są znakomitym produktem do produkcji soków i konfitur wzmacniających odporność w czasie jesieni i zimy. Ponoć najlepsze są te, zbierane zaraz po pierwszych przymrozkach. Należy jednak pamiętać, iż świeżych owoców czarnego bzu nie wolno zjadać. Nadają się one do spożycia dopiero po zagotowaniu lub usmażeniu bez przykrycia. Jeżeli z owoców przyrządza się przetwory, takie jak kompoty, galaretki, dżemy, wina, to należy oddzielić od nich pestki, przecierając je przez sito. Zbiera się tylko owoce w pełni dojrzałe, najlepiej po pierwszym jesiennym przymrozku. Uwaga!Bez czarny ma owoce, które bardzo plamią, dlatego krzewu tego nie powinno się sadzić przy ścieżkach, ławkach ogrodowych oraz w pobliżu parkingów, gdzie sok owoców mógłby poplamić przechodniów i samochody. Liście czarnego bzu, które nie są specjalnie ozdobne (u gatunku, bo o ciekawych liściach odmian ozdobnych, powiemy za chwilę) znajdują zastosowanie podczas sporządzania wszelkiego rodzaju maceratów i gnojówek ogrodniczych przydatnych do wzmacniania odporności uprawianych warzyw i kwiatów oraz do walki z niektórymi chorobami i szkodnikami. Dodatkową ich zaletą jest to, że poprzez swój specyficzny zapach wykazują właściwości odstraszające myszy, krety i nornice. Wystarczy garść pogniecionych liści czarnego bzu umieścić w zamieszkałej norce, a gryzonie lub kret się z niej ewakuują. Bez czarny - Sambucus nigra - owoceFot. Z liści bzu czarnego sporządzić wyciąg, który stosuje się przeciwko mszycom i gąsienicom bielinka kapustnika. W tym celu 1 kg świeżych lub 200g suszonych liści i kwiatów bzu moczy się w 10 litrach wody przez 24 godziny, a następnie rozcieńcza się wodą w stosunku 1:10. I jeszcze jedna, moim zdaniem największa zaleta liści bzu - rozkładając się, dostarczają one dużo materii organicznej, tym samym wzbogacając glebę w środowisku naturalnym bez czarny porasta wilgotne miejsca na glebach zasobnych w azot. Takie preferencje spowodowały, że czarny bez ma zastosowanie jako roślina wskaźnikowa, która swoją obecnością potwierdza dużą zasobność gleby zwłaszcza w związki azotowe. Gnojówka, wywar, napar - ekologiczne środki ochrony roślin Wiele roślin na działkach, w tym również powszechnie występujące chwasty, takie jak pokrzywa, mniszek lekarski czy skrzyp polny, możemy wykorzystać do samodzielnego przygotowania gnojówek i wywarów roślinnych, przydatnych do nawożenia i ochrony roślin. Dobre przykłady to wywar ze skrzypu na mączniaka czy gnojówka z pokrzyw na mszyce. Poznaj najlepsze przepisy na ekologiczne środki ochrony roślin i nawozy naturalne oraz dowiedz się jak je stosować. Więcej... Gdzie posadzić czarny bez? Bez czarny warto posadzić w centralnym punkcie ogrodu lub dużej rabaty, gdzie będzie wyglądać naprawdę okazale i wprowadzi do ogrodu wiejski charakter, dodając uroku całemu założeniu. Pod krzewami bzu można posadzić, a raczej wysiewać całymi garściami, drobne rośliny cebulowe, które wczesną wiosną dodadzą ogrodowi kolorów, lub pokusić się o założenie w podcieniu rabaty z paprociami lub leśnymi czarnego bzu jest możliwa na całym terenie naszego kraju, gdyż czarny bez jest w pełni mrozoodporny i ma niewielkie wymagania. Dobrze rośnie na zwykłych, średnio żyznych glebach, najlepiej wilgotnych, zarówno na stanowiskach słonecznych jak i półcienistych. Aby zachować walory dekoracyjne krzewów czarnego bzu warto starsze pędy wycinać, a młodsze przycinać w połowie ich długości. Takie silne przycinanie bzu wykonuje się co 2-3 lata. Lilak pospolity - odmiany, pielęgnacja, rozmnażanie Obfite kwitnienie i piękny zapach roznoszący się w ogrodzie sprawiają, że lilak pospolity jest lubianym i chętnie uprawianym krzewem. Poza gatunkiem rodzimym dostępne są ciekawe ogrodowe odmiany lilaka pospolitego, których pachnące kwiaty zachwycają kolorem i kształtem. Zobacz jak wygląda pielęgnacja lilaka pospolitego oraz czy możliwe jest rozmnażanie lilaka w warunkach ogrodowych. Więcej... Bez czarny - odmiany ozdobne Jeśli ktoś woli rośliny bardziej ozdobne, to nic nie stoi na przeszkodzie, aby posadzić ozdobne odmiany bzu czarnego. A jest z czego wybierać. Hodowcy dołożyli wielu starań, by wyhodować piękne odmiany gatunku Sambucus nigra. Przedstawiamy 7 ciekawych odmian czarnego bzu. Wszystkie są łatwe w uprawie i w pełni mrozoodporne. Bez czarny 'Aureomarginata' - odmiana posiada liście o typowym kształcie i wielkości, ale na powierzchni blaszek rysuje się szeroki żółty margines, czasem zajmujący aż połowę szerokości liścia. Kwiaty w typowej dla bzu barwie białej można podziwiać od maja do lipca. Czarny bez odmiany 'Aureomarginata' rośnie niższy niż gatunek, więc znakomicie nadaje się do mniejszych ogródków przydomowych. Odmiana w pełni mrozoodporna. Bez czarny 'Aurea' - odmiana o liściach w kolorze złota i wzroście równie silnym jak dziki gatunek. Osiąga do 3 m wysokości. Jest w pełni mrozoodporna i dobrze znosi warunki miejskie. Bez czarny 'Laciniata' - roślina o bardzo ciekawych liściach, które są matowozielone, złożone z mocno powcinanych listków. Podobne liście ma klon palmowy, który jednak w naszym klimacie bywa kłopotliwy w uprawie. Dlatego dla osób, którym podoba się takie ulistnienie, bez czarny 'Laciniata' może okazać się lepszym wyborem. W porównaniu do innych odmian bzu czarnego, bez 'Laciniata' dobrze znosi stanowiska cieniste. Może zatem rosnąć zarówno w pełnym słońcu, półcieniu, jak i na stanowisku cienistym. Uchodzi za niewymagającą roślinę, doskonałą do sadzenia w miastach. Bez czarny 'Eva' kwitnie na różowoFot. Bez czarny 'Eva' - odmiana ta posiada liście powcinane, jak u odmiany 'Laciniata' ale dodatkowo są one ciemno puprpurowe. Roślinę wyróżniają też różowe kwiaty. Roślina bardzo dobra do sadzenia w miastach, w zestawieniach kolorystycznych z innymi krzewami. Czarny bez 'Guincho Purple' - tę odmianę wyróżnia przede wszystkim ciekawe zabarwienie liści. Pierzaste liście wiosną i latem są ciemnopurpurowe, a jesienią czerwone. Kwiaty lekko różowe o bardzo intensywnym zapachu można podziwiać od czerwca do lipca. Bez czarny 'Madonna' - roślina o zwartym pokroju, wyróżniająca się wolniejszym wzrostem oraz pierzastymi, jasnozielonymi liśćmi z nieregularną, szeroką białokremową obwódką. Odmiana mało wymagająca, dobrze rosnąca na każdej glebie ale nie lubiąca przesuszenia. Może rosnąć na każdym stanowisku, od w pełni słonecznego do cienistego. Bez czarny 'Marginata' - odmiana określana też nazwą 'Variegata' posiada liście matowozielone w środku i ny białokremowe na brzegach. Kwitnie na kremowobiało od czerwca do lipca. Świetnie nadaje się do sadzenia na tle roślin o ciemnym ulistnieniu. Dorasta do 2,5 m wysokości, a zatem jest nieco niższa niż większość innych odmian bzu czarnego. Czarny bez - rozmnażanie Rozmnażanie czarnego bzu prowadzi się przez sadzonki zdrewniałe, cięte w okresie bezlistnym i ukorzeniane w wilgotnej glebie w lekkim cieniu. Na takie sadzonki, późna jesienią, po opadnięciu liści, pobiera się pędy roczne. Pobrane fragmenty pędów przycinamy w taki sposób, aby każda sadzonka miała 4-6 oczek. Sadzimy je głęboko, pozostawiając tylko 2 oczka nad ziemią. Sadzonki bzu czarnego ukorzeniają się dość szybko i po roku można je posadzić na miejsce docelowe. W ten sposób rozmnożony bez czarny obficie zaowocuje po 3-4 latach. Bez czarny można też rozmnażać przez sadzonki zielne. Można je pobierać od połowy czerwca do połowy lipca z nowych przyrostów. Odcinek pędu powinien mieć 2-4 liście. Przed sadzeniem dolne liście się usuwa, pozostawiając tylko 2 górne. Rośliny po posadzeniu trzeba często zraszać aby zapewnić im odpowiednią wilgotność. W przeciwnym razie łatwo uschną. Z tego względu rozmnażanie bzu czarnego przez sadzonki zdrewniałe jest nieco łatwiejsze. Jesienią można też wysiewać nasiona, które należy wydobyć z owców. Jednak rozmnażanie czarnego bzu z nasion wymaga najwięcej cierpliwości, a w przypadku odmian ozdobnych, rośliny nie powtórzą cech rośliny matecznej. Dlatego odmiany ozdobne bzu rozmnażamy wyłącznie z sadzonek. Jak ciąć czarny bez? Dla prawidłowego wzrostu i obfitego owocowania czarny bez wymaga regularnego prześwietlające bzu czarnego prowadzi się po zbiorach owoców. Można je wykonać jeszcze jesienią, zaraz po zbiorze lub w okresie zimowym. Zasadniczo najlepszy termin przycinania czarnego bzu to właśnie miesiące zimowe. Unikajmy jednak cięcia w czasie dużych mrozów. Jeśli pogoda nie sprzyja, cięcie czarnego bzu można opóźnić do początku wiosny ale trzeba zdążyć zanim na roślinie zaczną się pojawiać liście. Decydując się na cięcie czarnego bzu, warto wiedzieć, że najobficiej roślina ta owocuje na pędach dwuletnich. Naszym celem jest zatem usuwanie wszystkich pędów starszych oraz pędów dwuletnich, które szczyt owocowania mają już za sobą. Pędy te ścinamy dość krótko nad ziemią. W ich miejsce wiosną wybije kilka długopędów na wysokość od 1,2 do 2 m. To na nich w następnym roku obficie pojawią się warunki owocowania i wygodny zbiór owoców bzu czarnego zapewnimy sobie, gdy roślina będzie miała od 6-12 pędów jednorocznych i dwuletnich. Starszych pędów nie ma sensu utrzymywać na krzewie. Nabierz pewności w przycinaniu roślin owocowych Jeżeli nie masz pewności jak wykonać cięcie lub po prostu boisz się to robić, pomoże Ci fantastyczna książka „Szkoła cięcia 2” poświęcona przycinaniu drzew i krzewów to druga część bestsellerowej książki „Szkoła cięcia”, w której Autorki Lucyna i Alicja Grabowskie w prosty i jasny sposób wyjaśniały tajniki cięcia roślin ozdobnych. Pierwszą książkę "Szkoła cięcia" za prosty język i wyraźne, dokładne rysunki pokochali posiadacze ogrodów w całej Polsce. Książka szybko stała się bestsellerem - 20 tysięcy sprzedanych egzemplarzy! „Szkoła Cięcia 2” sprawi, że nabierzesz pewności w przycinaniu drzew i krzewów owocowych i nauczysz się tak ciąć rośliny, aby rosły zgodnie z Twoimi oczekiwaniami oraz obficie owocowały. Po lekturze tej książki prawdopodobnie całkowicie zmieni się Twoje podejście do cięcia roślin! Przeczytaj również: Berberys Thunberga, berberys zimozielony - odmiany i uprawa berberysów Berberys to krzew o ozdobnych liściach, niezbyt wymagający, nadaje się do bardzo różnorodnych zastosowań. W ogrodach najchętniej sadzony jest berberys Thunberga i jego liczne odmiany. To krzew zrzucający liście na zimę ale wśród berberysów można też znaleźć berberys zimozielony. Oto najciekawsze gatunki i odmiany berberysów. Wybierz berberys do Twojego ogrodu i poznaj tajniki jego uprawy. Więcej... Ostrokrzew - uprawa, rozmnażanie, choroby Ostrokrzew to jeden z bardziej dekoracyjnych krzewów jaki możemy posadzić w ogrodzie. Nadaje się na stanowiska cieniste, do tego posiada zimozielone liście. Dowiedz się więcej o uprawie ostrokrzewu, jego rozmnażaniu a także chorobach. Te informacje zapewnią Tobie sukces w uprawie ostrokrzewu, który odwdzięczy się pięknymi czerwonymi owocami stanowiącymi doskonały element dekoracyjny na Boże Narodzenie. Więcej... Krzewy ozdobne szczepione na pniu Krzewy ozdobne szczepione na pniu to ciekawa propozycja dla wszystkich osób, które chcą aby ich ogród zachwycał niezwykłymi kształtami i formami roślin. Pozwalają uzyskać ciekawy efekt miniaturowych drzewek, które możemy uprawiać nawet na niewielkiej powierzchni małego ogródka przydomowego, tarasu czy balkonu. Przy tym uroczym wyglądzie ich pielęgnacja zazwyczaj jest bardzo łatwa. Oto najlepsze odmiany krzewów szczepionych na pniu! Więcej...
1 część kwiatów czarnego bzu. 2 części łagodnego miodu (np. wielokwiatowy) cytryna lub płatki róży (opcjonalnie) 1. Zerwane baldachy czarnego bzu rozkładamy na papierze (najlepiej zrobić to na zewnątrz). Pozostawiamy je na ok. 1-2 godziny, aby pozbyć się robaczków. Uwaga! Nie myjemy kwiatów, ponieważ w ten sposób pozbędziemy
Fot.: nickmans / Dziki bez, zwany także czarnym bzem, jest rośliną znaną z leczniczych właściwości. Od wielu pokoleń napary z dzikiego bzu są stosowane w łagodzeniu objawów przeziębia, grypy oraz innych stanów zapalnych i infekcji. Czarny bez jest naturalnym i bogatym źródłem wielu witamin i soli mineralnych. Dziki bez powszechnie występuje w Polsce. Zwany jest czarnym bzem, bzem lekarskim, bzem aptekarskim. Kwiaty tego krzewu wykazują silne działanie przeciwzapalne, napotne oraz moczopędne. Jak wygląda dziki bez? Dziki bez jest szeroko rozpowszechnioną rośliną w Europie, choć można go znaleźć również w krajach Afryki Północnej, na Bliskim Wschodzie, w Indiach, w Nowej Zelandii oraz w Chinach. Zazwyczaj przybiera postać krzewu sięgającego nawet 10 m wysokości. Ma charakterystyczne, cienkie i podłużne liście. Najczęściej są złożone z 5, 7 lub 9 jajowato-eliptycznych części o długości od 3 do 9 cm długości. Na zewnętrznej stronie są ciemnozielone, natomiast od wewnętrznej przybierają nieco jaśniejszy odcień. Kwiaty dzikiego bzu są białe o promienistym kształcie. Kwiatostany mają od 10 do 20 cm średnicy, z kolei pojedyncze kwiaty są niewielkich rozmiarów z krótkim kielichem i jasnożółtymi pylnikami w pręcikach. Owoce dzikiego bzu mają fioletowoczarny kolor, są mięsiste oraz lśniące. Krzewy dzikiego bzu w Polsce zakwitają zazwyczaj po 3 lub 4 latach od zasadzenia. Żyją maksymalnie 25 lat. Występują w zaroślach i na skrajach lasów. Zobacz film: Jak zrobić syrop kwiatów czarnego bzu. Źródło: Dzień Dobry TVN Właściwości lecznicze dzikiego bzu Dziki bez jest rośliną o licznych właściwościach leczniczych. Sekretem „drzewa życia”, jak nazywali krzewy dzikiego bzu dawni mieszkańcy Niemiec, jest bogactwo związków odżywczych, witamin oraz innych substancji, które przyczyniają się do poprawy zdrowia. Szczególnie cenione są kwiaty dzikiego bzu, w których można znaleźć witaminę A, witaminę C, flawonoidy, glikozydy cyjanogenne, śluz roślinny, garbniki, olejki eteryczne, a także związki żelaza, potasu, glinu, sodu i wapnia. Kwiaty oraz owoce czarnego bzu wykazują działanie moczopędne, przeciwgorączkowe, napotne, wykrztuśne, przeciwzapalne, przeciwgorączkowe, przeczyszczające, detoksykujące, przeciwwirusowe. Pomagają w obniżaniu stężenia trójglicerydów, cholesterolu całkowitego oraz „złego” (LDL). Stosowanie owoców dzikiego bzu wpływa na poprawę funkcjonowania układu immunologicznego za sprawą zawartych w nim antocyjanów. Owoce tej rośliny wykazują silne działanie przeciwutleniające. Napary z dzikiego bzu Od setek lat stosuje się napary z kwiatów bzu do łagodzenia objawów przeziębienia, a także w leczeniu różnego rodzaju nieżytów i stanów zapalnych dróg oddechowych, a nawet chorób reumatycznych. W tradycyjnej medycynie można znaleźć wiele przepisów na odwary służące do leczenia biegunek, nerwobólów oraz migren. Owoce czarnego bzu mogą łagodzić objawy neurologiczne wielu schorzeń, a także być doskonałym lekiem odtruwającym w przebiegu zaburzeń przemiany materii. Napary z kwiatów czarnego bzu z powodzeniem można używać do przemywania skóry osób cierpiących na liczne choroby dermatologiczne, takie jak: zapalenia skóry, wypryski, oparzenia. Przodkowie używali naparów do przemywania oczu w czasie zapalenia spojówek, a także stosowali płukanki w leczeniu stanów zapalnych jamy ustnej i gardła. Kwiaty czarnego bzu wraz z rumiankiem są składnikiem herbat łagodzących bóle menstruacyjne. Wyciąg z owoców wykazuje niewielkie działanie przeciwbólowe. Przepisy z dzikim bzem W aptekach czy sklepach drogeryjnych, zwłaszcza w sezonie zachorowań na grypę, przeziębienia i typowe infekcje, można nabyć preparaty lecznicze na bazie dzikiego bzu. Jeśli jednak ma się dostęp do kwiatów lub owoców tej rośliny, można w prosty sposób przyrządzić soki oraz syropy, które z pewnością sprawdzą się w stanach chorobowych i wzmocnią organizm. Należy pamiętać, że surowe owoce dzikiego bzu nie nadają się do spożycia, choć mogą stanowić składnik soków, kisieli, konfitur, dżemów, a nawet wina. Z kwiatów można przyrządzić sałatki. Aby wykonać syrop z dzikiego bzu, należy dysponować kilogramem owoców tej rośliny, 1/2 kilograma cukru oraz 2 szklankami wody. Jeśli ilość czarnego bzu jest mniejsza, należy odpowiednio zmniejszyć ilość pozostałych składników. Do garnka wrzuca się opłukane owoce, które zalewa się wodą i zasypuje cukrem. Otrzymaną miksturę gotuje się na wolnym ogniu przez blisko 30 minut. Po tym czasie przecedza się miąższ przez gęste sitko lub gazę. Sok można pasteryzować i przechowywać przez długi czas w słoikach. Do wykonania odwaru z kwiatów czarnego bzu potrzebne jest ok. 50 g kwiatów, które następnie zalewa się ok. 1 l wrzącej wody i gotuje się przez ok. 5 minut. Po wystudzeniu odwar można używać jako płyn do płukania jamy ustnej i gardła. Zobacz film: Czarny bez - zastosowanie. Źródło: Dzień Dobry TVNJesteśmy właśnie w samym środku sezonu kwitnących czarnych bzów, więc chciałam Wam dzisiaj przypomnieć prawdziwy rarytas, jakim jest Syrop z kwiatów czarnego bzu. Dlaczego warto go pić? Ponieważ po za fantastycznym, unikalnym smakiem posiada mnóstwo prozdrowotnych działań, na przykład naturalnie wzmocnia organizm i jest lekiem przeciwwirusowym. O fenomenie czarnego bzu po raz pierwszy napisałam na moim blogu w 2014 roku. Wtedy niewiele osób o nim słyszało, ale opowiedziałam o nim również w programie telewizji śniadaniowej i w krótkim czasie czarny bez zrobił furorę! Stał się wsparciem zdrowia dla wielu osób, ulubionym napojem i deserem, a także składnikiem naturalnych leków. Podróżując po świecie przekonałam się, że kwiaty czarnego bzu to prawdziwy sezonowy rarytas nie tylko zdrowotny, ale również kulinarny np. w Anglii, Niemczech czy Austrii. Furorę robi tam syrop z kwiatów czarnego bzu, a Kwiaty czarnego bzu smażone w cieście naleśnikowym to wyrafinowany, wykwintny, piękny i pyszny deser, dostępny tylko przez kilka tygodni w roku. Syrop z kwiatów czarnego bzu smakuje obłędnie ( przypominam, że działa wzmacniająco). W naszym domu pijamy jako przepyszny napój, z dodatkiem chłodnej wody w ciepłe dni, a zimą dodajemy do ciepłych herbat. Taki syrop bez rozcieńczenia można pić przez snem ( 1 łyżka stołowa) jako lek wzmacniający, a także podczas wszelkich infekcji – w celu ich wyleczenia. Teraz, podczas sezonu syrop z kwiatów czarnego bzu (np. z dodatkiem letniej wody) powinny pić osoby ze skłonnościami do często nawracających infekcji (np. zapalenie oskrzeli, grypa, przeziębienia). Taki napój z dodatkiem syropu z kwiatów czarnego bzu to prawdziwy przysmak – kilku moich gości (również z zagranicy) dosłownie ONIEMIAŁO, gdy podałam go jako orzeźwiający napój w formie lemoniady. Jest tak unikalny i wyjątkowy w smaku, że nie można z niczym go porównać. Prawdziwa rewelacja! Co to jest czarny bez? Na świecie występuje ponad 20 gatunków bzu, a w naszym kraju dzikiego bzu występują 3 gatunki. Najbardziej powszechny jest dziki bez czarny, zwany również lekarskim lub aptecznym. Jest rośliną bezpieczną – w Polsce za trujące uznawane są inne gatunki bzu. Czarny bez (Sambucus nigra) jest rośliną pospolitą, jadalną i leczniczą. Warto jednak pamiętać, że ani kwiatów, ani owoców czarnego bzu nie można spożywać w stanie surowym – zawierają bowiem toksyczną substancję, której jednak bardzo łatwo pozbyć się podczas obróbki termicznej. Nie należy się tego obawiać – popularna fasolka szparagowa również zawiera substancje toksyczne, które zostają zniwelowane podczas obróbki termicznej, dlatego nie jadamy fasolki szparagowej w stanie surowym, ale również nie obawiamy się jej. 🙂 W naszym kraju za trujący uznawany jest bez koralowy (w innych krajach również używany w celach leczniczych, po obróbce termicznej oczywiście), mniej pospolity, którego owoce nie są czarne, lecz czerwone. Rośnie w górach i na pogórzu, w lasach. Kwitnie i owocuje wcześniej niż bez czarny, a jego kwiaty mają barwę żółto – zieloną, a nie białą, jak bzu czarnego. Dlatego łatwo jest je odróżnić. Również zapach kwiatów bzu koralowego nie jest tak przyjemny jak bzu czarnego, a jego gałęzie mają odcień rudy (gałęzie bzu czarnego mają kolor szarawy), a liście są trochę węższe i mniejsze. Czarny bez zakwita zwykle na przełomie maja i czerwca (w zależności od części kraju) i wydziela intensywny zapach. Dla niektórych jest przepiękny, dla innych nieco duszący. Kwestia gustu. 🙂 Rośnie w okolicach domostw, rumowisk, na skrajach lasów, przy drogach. Aby go zbierać w celach spożywczych i leczniczych wybieramy oczywiście miejsca czyste ekologicznie, z daleka od tras ruchu. Unikamy kwiatów pokrytych robaczkami. Kwiaty, które są najcenniejsze i najbardziej wartościowe leczniczo, należy zbierać w pełni kwitnienia, w suchy i słoneczny dzień, razem z całym kwiatostanem (można je obcinać nożycami lub sekatorem). Uwaga! Czarny bez jest rośliną jadalną i leczniczą, ale NIE jadamy surowych kwiatów czarnego bzu (owoców również), ponieważ zawierają szkodliwe związki, które zostają łatwo i szybko zneutralizowane pod wpływem obróbki termicznej, jak również podczas suszenia! Na czarny bez powinny uważać oczywiście osoby, które mają alergię na kwiaty lub osoce czarnego bzu. Dlaczego warto zbierać kwiaty czarnego bzu? Wiele wyników badań coraz śmielej pokazuje, że kwiaty czarnego bzu zawierają w swoim składzie unikalne substancje, które hamują rozwój wielu wirusów i mają działanie wzmacniające. Nasi przodkowie wierzyli, że kwiaty czarnego bzu to jedyny skuteczny lek na febrę. Musiały być zebrane w ciepły dzień, usmażone i zjedzone. Kwiaty czarnego bzu suszono i stosowano jako lek napotny przy wszelkiego rodzaju infekcjach, oraz przeciwbólowy, np. przy łamaniu w kościach lub migrenach. Wiejscy znachorzy uważali nawet, że czarny bez jest ziołem idealnym i kompletnym, ponieważ leczy aż 99 różnych chorób. Dzisiaj nauka zbadała czarny bez i potwierdziła, że posiada cenne, unikalne składniki. Jest między innymi bogaty w witaminy i minerały. Znajdziesz w nim: beta karoten, witaminy A, B1, B2, B3, B6, C oraz potas, wapń, magnez, sód, fosfor, sód. Poza tym czarny bez zawiera pierwiastki śladowe: żelazo, miedź, mangan i cynk, flawonoidy i kwasy fenylowe, garbniki oraz pektyny. Właściwości lecznicze kwiatów czarnego bzu są szerokie: działają wykrztuśnie i rozrzedzają katar, działają napotnie i antywirusowo, chronią i wzmacniają błony śluzowe dróg oddechowych, wzmacniają odporność organizmu, stabilizują krwiobieg i wzmacniają naczynia włosowate, uśmierzają bóle (w tym ból głowy, np. podczas przeziębienia), działają oczyszczająco i usuwają wolne rodniki, przyspieszają przemianę materii, łagodzą stany zapalne skóry. Czarny bez zawiera również substancję zwaną cholina, która obniża ciśnienie krwi i zapobiega nadmiernemu odkładaniu się tłuszczu w organizmie. Jak wysuszyć kwiaty czarnego bzu? Po ścięciu całych kwiatostanów w suchy, słoneczny dzień można rozłożyć je na pergaminie w suchym, zacienionym i przewiewnym miejscu. Syrop z kwiatów czarnego bzu Syrop z kwiatów czarnego bzu pity jako gęsty eliksir jest doskonały na przeziębienia, działa napotnie i wzmacnia układ odpornościowy. Z dodatkiem wody staje się przepysznym i zdrowym napojem. Na wzmocnienie pijemy 2 łyżki syropu przed snem, dzieci połowę tej porcji. W okresie przeziębienia lub podczas infekcji należy pić kilka łyżek syropu w ciągu dnia. Można dodawać go do napojów i herbat. Niektórzy w celu wzmocnienia i uodpornienia piją ten syrop regularnie od jesieni. Składniki na najpyszniejszy syrop z kwiatów czarnego bzu: ok. 40 baldachów kwiatów czarnego bzu (dobrze rozwiniętych) sok wyciśnięty z 5 dużych cytryn 2 litry wody 1 kg cukru, może być trzcinowy (możesz użyć ksylitolu) – UWAGA! Klasycznie robi się syrop w takich proporcjach: na 1 litr wody daje się 1 kilogram cukru – jednak ja nigdy nie daję aż tak dużo cukru, najwyżej 1/2 kg cukru na 1 litr płynu. Wykonanie: Kwiaty dokładnie oddziel od łodyżek, które są gorzkawe (ja obcinam je nożyczkami). Następnie zalej je wrzątkiem i odstaw w chłodne miejsce na co najmniej 12 godzin (ja odstawiam na całą noc). Następnie przecedź, dodaj cukier, sok z cytryny, wymieszaj i podgrzej (cukier musi dokładnie się rozpuścić). NIE gotuj tego syropu, jedynie doprowadź do wrzenia i NATYCHMIAST, taki mocno gorący, wrzący przelej do wyparzonych, szczelnie zamykanych butelek lub słoiczków (jeśli chcesz dłużej przechować). Zakręć, słoiczki postaw do góry dnem i odwróć dopiero gdy zupełnie ostygną. Nie wymagają już pasteryzowania. Jeśli robisz syrop do bezpośredniego spożycia, to po prostu przechowuj go w lodówce przez kilka dni. *Cukier jest naturalnym konserwantem. Klasycznie w medycynie naturalnej oraz w kulinariach używa się go do przyrządzania syropów, powideł czy nalewek. Używając ksylitolu nie mamy gwarancji, że nasze wyroby będą trwałe i przetrwają przez wiele miesięcy. Smacznego i na zdrowie! Więcej zdrowych porad oraz lekkich i prostych przepisów na cztery pory roku znajdziesz w mojej książce pt. „DOM pełen miłości”. Moje książki „Smak zdrowia”, „Smak szczęścia”, „Smak życia” i „Smak miłości” w 2019 roku zostały docenione specjalną nagrodą „Herbapol Esencja Natury” w kategorii „Natura i smak”. Więcej informacji na temat technik uważności, spokoju i mocy znajdziesz w moich książkach, na przykład „Twoja wewnętrzna moc – jak żyć dobrze w niespokojnych czasach”, „Dobrostan”, „Miłość. Ścieżki do wolności”, „Pełnia życia”, „Słowa mocy”. czy „Rozmaryn i róże”. Dostępne są również AUDIOBOOKI moich książek oraz wyjątkowe karty afirmacyjne „Dobrostan”. Zapraszam na moje cykliczne webinary „Moc świadomości”, które w 20022 zostały nagrodzone specjalną złotą statuetką myVOD dla najlepszych webinarów. Moja najnowsza książka „Ścieżki duszy. Astrologia dla zrozumienia siebie i swoich bliskich” jest już dostępna w przedsprzedaży! ?
2WcDw.